تولید کننده انواع پیچ و مهره شش گوش، استیل و فولادی، پیچ آلن و استاد بولت

تفاوت پیچ و مهره‌ های آستنتیک و مارتنزیتیک

پیچ و مهره‌ های فولادی ضد زنگ در دنیای مدرن صنعت انقلابی کردند. این اتصال دهنده‌ ها، تاثیر شگفت انگیزی بر ساخت و ساز، مهندسی و بسیاری از صنایع پر رونق دنیا دارند. متخصصین و مهندسان دریافتند که افزودن کمی کروم و چند ماده دیگر، آلیاژهای فولادی را به شدت در برابر خوردگی مقاوم می‌ کند. این اختراع به نوبه خود، باعث بهبود قابل ملاحظه‌ ای در زمینه یکپارچگی ساختاری پروژه‌ ها و برنامه‌ های کاربردی متناسب با خوردگی فلزات شده است.

در این متن می‌ خواهیم که نگاهی متفاوت به پیچ و مهره‌های ضد زنگ از نظر میزان خوردگی‌ ها در نوع آستینیک یا مارتنیزتیک داشته باشیم. این مشخصه‌ می‌تواند به شما در انتخاب مناسب هر کدام از انواع پیچ و مهره آلن استاد بولت، کبریتی و استیل کمک کند. همچنین در ادامه متن برای شما از تاثیر دما بر روی انواع پیچ‌ ها می‌گوییم.

پیچ و مهره‌ های فولادی ضد زنگ آستنتیک / فولاد ضد زنگ 302 تا 316

خانواده پیچ و مهره‌ های فولادی ضد زنگ آستنتیک به علت میزان بالای کروم خود در صنعت، بسیار مقاوم شناخته می‌ شوند. این قطعات برای رسیدن به مقاومت نسبی بالا در برابر خوردگی، به افزودن مقدار کمی از مواد نیاز دارند. همچنین نیکل موجود در فولادهای آستنتیکی، دوام بالایی نسبت به فشار فیزیکی قبل از شکستگی ارائه می‌ دهند. با این حال با وجود افزایش مقاومت می‌ توانید، آن‌ها را با یک فولاد درجه 2 یا 3 مقایسه کنید؛ اما هرگز به مقاومت فولادهای سخت درجه 5 نخواهند رسید.

فولاد ضد زنگ مارتنزیتیک – فولاد ضد زنگ 410 و 416

خانواده پیچ‌ های فولادی مارتنزیتی، نقاط قوت بیشتری را ارائه می‌ دهند؛ اما مقاومت کمتری در برابر خوردگی دارند. بنابراین، پروژه‌ هایی که به حداقل میزان خوردگی نیاز دارند، به طور ایده آل می‌توانند از مزایای گروه فولاد ضد زنگ مارتنزیتی بهره‌ مند شوند.

اگر شما نیاز به درک بیشتر پیچ‌ ها و میله‌ های ریسمانی فولادی ضد زنگ یا اتصالات دریایی دارید؛ با پشتیبانی دیاکو تماس بگیرید و با مشاوران ما صحبت کنید تا آگاهی خود را زمینه ویژگی‌ هایی که این قطعات دارند، ارتقا دهید.

آیا دما می‌ تواند مقاومت اتصالات را تحت تاثیر قرار دهد؟

هر نوع مصالح ساختمانی باید قادر به مقاومت در برابر عناصری همچون مواد شیمیایی، شرایط آب و هوایی و البته درجه حرارت باشد. همه مواد های موجود در ساخت و ساز، ویژگی‌ های یکسانی ندارند و بسته به نوع موادی که اتصال دهنده‌ ها را تشکیل می‌ دهند، درجه حرارت می‌ تواند تاثیر بزرگ یا کوچکی بر مقاومت اتصال دهنده‌ ها داشته باشد.

به عنوان مثال در مناطق خنک‌ تر، دمای زیر صفر می‌تواند بر مقاومت و همچنین قابلیت انعطاف پذیری یک اتصال دهنده تاثیر مستقیم بگذارد که ممکن است منجر به شکنندگی آن شود. به عنوان مثال، فولادهای درجه 2 که دارای میزان کربن کمتری هستند؛ نباید در معرض سرمای شدید قرار بگیرند. موادی که اغلب در پروژه‌ های ساختمانی در دماهای زیر صفر استفاده می‌ شوند، تفلون‌ ها هستند؛ زیرا قادر به مقاومت در برابر دمای بسیار پایین هستند.

در محیط‌ های بسیار گرم، استفاده از اتصال دهنده‌ هایی که فاقد آهن و مواد پلاستیکی هستند؛ توصیه نمی‌ شوند. در این موارد بهتر است از اتصال دهنده‌ های فولادی با میزان کربن متوسط استفاده شود.

فیسبوک
تویتر
لینکدین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *