به معنای واقعی کلمه، صد ها نوع مختلف پیچ وجود دارد که از نظر اندازه، شکل، مواد و طراحی متفاوت هستند. یک نوع از آن‌ها، پیچ‌ های خودكار هستند كه با ضربه زدن، سوراخی درون الوار (چوب یا مواد) ایجاد می‌کنند و بعد از اندکی وارد شدن، می‌توان آن‌ ها را با استفاده از پیچ‌ گوشتی سفت کرد. اتصال دهنده خودکار معمولا در صنایع تولیدی و ساختمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ زیرا با از بین بردن یک مرحله از روند کار که سوراخ‌ کاری است، در مدت زمان انجام کار صرفه‌ جویی می‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پیچ‌​​ های خودکار و نحوه کار آن‌ ها، خواندن این مقاله را ادامه دهید.

پیچ خودکار چیست؟

پیچ‌ های خودکار با کمک رزوه‌ ها، شیارهایی را درون مواد ایجاد می‌کنند؛ این شیارها دارای لبه‌ هایی صاف و دقیق هستند. این پیچ‌ ها برخلاف انواع اتصال دهنده ماشینی سنتی هستند.  یک پیچ خودکار، نیازی به هیچ‌ گونه سوراخ‌ کاری ندارد و هنگامی که به داخل مواد هدایت می‌شود؛ سوراخ ایجاد می‌کند و نیاز به سوراخ‌ کاری اختصاصی را از بین می‌ برد و با حذف یک مرحله از کار که سوراخ‌ کاری است، باعث افزایش کارایی و بهره‌ وری می‌شود.

مکانیسم عملکرد پیچ‌ های خودکار

مکانیسم پیچ‌ های خودکار بسته به ماده‌ ای که در آن هدایت می‌شوند؛ متفاوت است. در مورد مواد نرم‌ تر مانند چوب یا پلاستیک نرم، پیچ در ابتدای ورود به جسم، یک سوراخ کوچک ایجاد می‌کند که باعث می‌شود، پیچ تا ابتدای رزوه با جسم در تماس باشد. این نوک سپس به عنوان هدایت کننده پیچ عمل کرده و باعث می‌شود تا با گردش پیچ، شیاری درون جسم ایجاد شود و با فشاری که به قسمت سر پیچ وارد می‌شود، پیچ می‌تواند وارد جسم شود.

البته به خاطر داشته باشید که سختی و عمق بستر باید در حد معقول باشد تا پیچ بتواند وارد جسم شود. پیچ‌ های خودکار نمی‌توانند، وارد اجسام سخت و فلزات شوند و باید برای استفاده، این اجسام سوراخ شوند.ذکر این نکته حائز اهمیت است که برخی از پیچ‌ های خودکار نیز در دسته‌ بندی پیچ‌ های خود حفاری هم طبقه‌ بندی می‌شوند.

کارکرد پیچ خودکار روی سطوح سخت

به خاطر نیاز نداشتن به سوراخ‌ کاری از آن‌ ها به ویژه در برنامه‌ های درگیر بستر های سخت مانند خطوط مونتاژ، نجاری و اجرای دکوراسیون ساختمان مفید باشند. فقط به این دلیل که یک پیچ خودکار می‌تواند بدون انجام سوراخ‌ کاری به داخل مواد وارد شود، لزوما به معنای این نیست که این بهترین روش برای استفاده از این نوع از پیچ است.

به عنوان مثال اگر مواد، ساختاری مقاوم داشته باشد، ممکن است سوراخ‌ کاری قبل از استفاده از پیچ مفید باشد. با این کار پیچ در محل مورد نظر قرار گرفته و در جهت صحیح و بدون محدودیت، وارد مواد مقاوم می‌شود.

اگر سوراخ حتی اندکی از پیچ بزرگ‌ تر باشد، حرکت پیچ به داخل جسم و سفت شدن آن ممکن است با مشکل مواجه شود و نتوان پیچ را به اندازه مورد نیاز سفت کرد. در صورت سوراخ‌ کاری بزرگ‌ تر و یا حتی اندازه قطر پیچ، احتمال هرز شدن پیچ زیاد خواهد بود. بنابراین هنگام سوراخ کردن، سوراخ ایجاد شده باید اندکی کوچک‌ تر از قطر پیچ باشد.

زمانی که یک فلز و یا جسم مقاوم سوراخی اندکی کوچک‌ تر از عرض پیچ داشت، رزوه‌ های پیچ به خوبی می‌توانند؛ شیارهایی در سوراخ ایجاد کنند تا پیچ بتواند وارد جسم شود. در این حالت پیچ‌ های خودکار به خوبی می‌توانند داخل جسم، سفت شوند.

[yasr_visitor_votes size=”medium”]